Zoran Grebenarovic
[You must be registered and logged in to see this image.]Zoran Grebenarović je rođen 1952. u Leskovcu.
Diplomirao je na slikarskom odseku Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu, 1981.
Učestvovao je na preko 150 izložbi u zemlji i inostranstvu.
Po povratku iz Njujorka 1986. počinje da se bavi živopisanjem hramova i ikonografijom.
Član je ULUS-a od 1982.
Član je Srpskog likovnog udruženja Lada od 2012.
Živi i radi u Beogradu, na Zvezdari.
Samostalne izložbe:
1981. Galerija Diplomatskog kluba ambasade SAD, Beograd
1983. Galerija Doma omladine Beograd (slike)
1988. Collegium artisticum, Sarajevo (kolaži)
1989. Salon muzeja savremene umetnosti, Beograd (slike i crteži)
1993. Galerija Jazzbina, Beograd (slike)
1994. Galerija Sebastijan-art, Beograd (slike)
1999. Galerija ULUS-a, Beograd (slike)
2000. Salon 77, Galerija savremene likovne umetnosti, Niš (slike)
2007. Galerija RTS-a, Beograd (slike)
2011. Likovni salon Doma kulture, Čačak (kolaži i crteži)
Dom Centra kulture Masuka, Velika Plana (crteži)
2012. Galerija ULUS-a, Beograd (slike)
2013. Galerija 212, Beograd (slike i crteži)
[You must be registered and logged in to see this image.]“… „MATERIJA JE BOJA“ - rekao je neki velikan (Matis Deni)
U skladu sa tim monolitnost i čistota Grebenarovićeve materije, prevažu u zračenju
i dejstvu nad bojom koju upotrebljava. Boja, dakle, deluje kakvoćom, a ne prevashodno
zavodljivom osnovnom osobinom svetlosnog treperenja. U toj slonovači, ebonovini,
fajansu, naslućujemo, po zvuku materije, a ne po njenoj strukturi, da je sjedinjeno
mnoštvo boja i njihovih nijansi. Prepoznajemo, da je data boja, boja bojâ, njihov
zajednički imenitelj, saliveni zvuk njihovih osobenosti i samosvojnosti. Različite površine
spaja arabeska koje nema, a koja bi, da postoji, odvajala dve čiste plohe, dva integrala
boja. Elementarnosti materije - boje, doprinosi veština da se ne uočava da je nanošena
na podlogu već da je i podloga „parče“ slike, samoniklo, celo, kao odlomljeno od nečega.
To poimanje da su jedno i boja i ono od čega se sastoji, jedinstvena je odlika Zoranovog
slikarstva.
Iako postoji samo prvi plan, slikom se širi prostor i oseća pokret. Šta to dočarava perspektivu
u takvoj jednoobraznoj geometriji? Na krilima smelosti likovnog predloška oko čijeg značenja
kružimo, perspektivu dočaravamo BRZINOM BOJE i RITMIČNOŠĆU OBLIKA. Prvim bi, slikarevim
terminom, mogla da se objasni pukotina koja sugerira prostor, iako su jedna pored druge,
jednolike, čiste boje. Skriven odnos, zakrivljenih, zaobljenih i u oštricu svedenih oblika,
njihova uzajamnost i ritmičnost, ostvaruju utisak stalnog kretanja.
Ikona i komandni pult svemirske letelice.
Plošnost i pokret.
Freska i antropomorfni znak.
Vreme i prostor...
Budućnost je bila, a prošlost će biti ...“
Iz kataloga za izlozbu
Anima mia u Galeriji 2012. , napisao Nikola Mirkov.
Izlozba je odrzana 09.-27. septembra 2013.
urbanbug.net
Pon 14 Okt - 21:08
